Ramez Souri, een christen in Gaza, zegt dat hij deze kerst weinig te vieren heeft. Veertien maanden na de oorlog slaapt hij nog steeds op het terrein van St. Porphyrius, de oude Grieks-orthodoxe kerk in Gaza-stad, waar vorig jaar bij een Israëlische luchtaanval zijn drie kinderen omkwamen.
“Dit jaar zullen we onze religieuze rituelen uitvoeren en dat is alles,” zei de 47-jarige meneer Souri. “We zijn nog steeds in rouw en veel te verdrietig om iets te vieren, of iets anders te doen dan bidden voor vrede.”
Sinds het begin van de oorlog hebben honderden Palestijnse christenen zich verzameld in twee kerken in Gaza-stad: St. Porphyrius en de Heilige Familiekerk, een katholieke parochie. Ze zijn in de heiligdommen gebleven, ondanks een Israëlische militaire campagne die een groot deel van de stad heeft verwoest.
Maar sommigen zeggen nu dat de gemeenschap het gevaar loopt haar 1600 jaar oude vaste voet in het gebied te verliezen. Net als veel inwoners van Gaza hopen sommige christenen eenvoudigweg de enclave te ontvluchten na maanden van ontbering, verlies en bombardementen. Voor degenen die al vertrokken zijn, is het allerminst duidelijk of ze zich ooit veilig genoeg zullen voelen om naar huis terug te keren, zelfs nadat de oorlog voorbij is.
“De toekomst van de christelijke aanwezigheid in Gaza wordt op de proef gesteld”, zegt Kamel Ayyad, een functionaris van de St. Porphyrius-kerk die in november 2023 naar Egypte vluchtte, nadat Hamas zijn brute aanval op Israël had geleid die de oorlog had doen ontbranden. “Ik hou van mijn vaderland – dat doen we allemaal – maar ik zal niet onmiddellijk terugkeren voordat ik de politieke en economische situatie heb beoordeeld.”
