Rose Girone was acht maanden zwanger en woonde in Breslau, Duitsland, in 1938 toen haar man naar het concentratiekamp Buchenwald werd gestuurd. Ze verzekerde de doorgang naar Shanghai, alleen om gedwongen te worden om zeven jaar in een badkamer in een Joods getto te wonen. Eenmaal gevestigd in de Verenigde Staten, huurde ze wat ze kon vinden terwijl ze haar dochter ondersteunde met breien.
Ondanks de ontberingen, waaronder twee pandemieën, omarmde mevrouw Girone het leven met dringende positiviteit en gezond verstand. « Zijn we niet geluk? » Ze zou vaak zeggen.
Mevrouw Girone werd verondersteld te zijn de oudste overlevende van de Holocaust. Ze stierf maandag in een verpleeghuis op Long Island, zei haar dochter en collega -overlevende, Reha Bennicasa. Ze was 113.
Haar geheim van de levensduur was eenvoudig, zou ze zeggen: pure chocolade en goede kinderen.
Er zijn ongeveer 245.000 Joodse Holocaust -overlevenden over de hele wereld, volgens de conferentie over Joodse materiële claims tegen Duitsland, die overlevenden steunt.
« Dit overlijden herinnert ons aan de urgentie om de lessen van de Holocaust te delen, terwijl we nog steeds getuigen uit de eerste hand bij ons hebben, » zei Greg Schneider, de uitvoerend vice -president van de organisatie. « De Holocaust glijdt van geheugen naar geschiedenis, en de lessen zijn te belangrijk, vooral in de wereld van vandaag, om te worden vergeten. »
« Rose was een voorbeeld van standvastigheid, maar nu zijn we verplicht om door te gaan in haar geheugen, » zei hij.
