De revolutie begon met glimlachen.
Toen Marco Rubio op 15 januari voor het Senaatsfiltisch relatiescommissie verscheen, ontvingen zijn voormalige collega’s hem met collegiale eerbied toen de media elders jaagden op controverse. Toch was de stemming die Rubio bevestigde als staatssecretaris opmerkelijk, niet alleen vanwege de unanimiteit, maar vanwege de stilzwijgende afwijzing van decennia van het Amerikaanse buitenlands beleid.
Luister gewoon naar wat Rubio de senaat vertelde. Amerika, zei hij, won de Koude Oorlog 30 jaar geleden, maar bezweek onmiddellijk aan triomfalisme. We probeerden onze superkrachtstatus te behouden door open immigratie, vrijhandel en buitenlandse interventie. De resultaten? Een grenscrisis, deindustrialisering, eindeloze oorlogen en een opkomende China.
« De naoorlogse wereldwijde volgorde is niet alleen verouderd, » zei Rubio. « Het is nu een wapen dat tegen ons wordt gebruikt. » Onder president Trump, vervolgde Rubio, zal het Amerikaanse buitenlands beleid prioriteit geven aan het nationale belang. De zoektocht naar wereldorde zal worden verlaten. Amerika zal zijn grenzen, zijn macht, zijn rijkdom veiligstellen.
Rubio’s transformatie van Jeb Bush’s protégé naar Donald Trump’s staatssecretaris is een van de grote politieke verhalen van onze tijd. Maar zijn bevestigingsverklaring was geen leeuwerik. Zijn boodschap was een voorbeeld van wat zou komen.
De dramatische omkeringen van het buitenlands beleid begonnen met de toezeggingen van Trump om Groenland te verwerven, Canada te absorberen, de Golf van Amerika te noemen, het Panamakanaal opnieuw te nemen en de Gazastrook te bezitten. Trump kondigde wederzijdse tarieven aan over de wereldhandel, mijmer Het defensiebudget verlagen in de helft en het stoppen van de productie van kernwapens, en aangegeven zijn openheid aan een « geverifieerd nucleaire vredesovereenkomst met Iran. » Trump noemde de Oekraïense president Volodymyr Zelensky A “dictator zonder verkiezingen‘Suggereerde dat Oekraïne de invasie van Rusland uitlokte en Kiev en Brussel omzeilde voor directe vredesbesprekingen met Moskou. Op 24 februari, de derde verjaardag van de Rusland-Oekraïne-oorlog, stemden de Verenigde Staten met Rusland tot Dood een VN -resolutie Russische agressie veroordelen. En het is maar een maand geleden.
