Barry Sweet staat voorop voor de massa van de mensheid die afdaalt naar de noordkust van Oahu, Hawaii, voor de Eddie Aikau Big Wave Invitational.
« Als je van de vroege ochtend tot de vroege middag kijkt, is het net een pelgrimstocht », zei hij over de menigte voor de surfwedstrijd, beter bekend als de Eddie.
Samen met zijn vrouw Janelle en haar zus Deann Sakuoka kijkt hij toe vanaf het uitkijkpunt van Pupukea Grill, een foodtruck gerund door zijn familie die geparkeerd staat langs de Kamehameha Highway met twee rijstroken, op 10 minuten lopen van Waimea Bay en een van de weinige restaurants binnen mijl.
Wanneer de Eddie ongeveer 48 uur voordat de wedstrijd begint, wordt gebeld, begint een prestigieuze lijst met genodigden – 45 deelnemers en 25 plaatsvervangers – door elkaar te kruipen. Surfers uit Australië, Brazilië, Frankrijk, Italië, Zuid-Afrika en Tahiti moesten een hele hoop logistiek uitwerken om zondag op tijd Waimea Bay te bereiken.
Ze worden vergezeld door tienduizenden toeschouwers die zich verdringen op een klein stukje strand en de omliggende kliffen, waarvan velen kamperen zodra het alomtegenwoordige evenement wordt uitgeroepen. De Kamehameha Highway, die langs de baai loopt, is al lang voordat de zon opkomt verstopt. Het is de enige weg van en naar de baai.
Zoals bij veel grote golfcompetities heeft de Eddie een vasthoudperiode van een paar maanden, tussen half december en half maart, wat betekent dat hij op elk moment in die periode kan plaatsvinden als de omstandigheden goed zijn. Maar in tegenstelling tot de meeste van dergelijke gebeurtenissen gebeurt de Eddie zelden, wat aanleiding geeft tot de slogan ‘de baai roept de dag’.
